قال رسول الله ـ صلی الله علیه و آله ـ : اَلمَساجِدُ سُوقٌ مِنْ اَسْواقِ الآخِرَةِ، قِراها اَلْمَغْفِرَةُ وَ تُحْفَتُها الْجَنَّةُ. « بحارالانوار، ج84، ص4»
پیامبراکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ فرمود: مساجد بازاری از بازارهای آخرت است که در آن بر سفره آمرزش می‌نشینند، و با هدیه‌ بهشتی بدرقه می‌شوند.
مسجد، نمادی استوار از تمدن اسلامی در طول تاریخ بوده و ارزش و اعتبار خود را میان مسلمانان حفظ کرده است. در این میان، دوران صدر اسلام، درخشان‏ترین دوره در طول حیات مساجد است؛ چرا که در آن زمان، مسجد نه صرفاً محل عبادت، که محل فعالیت‏های اقتصادی، اجتماعی، سیاسی، قضایی و نظامی به شمار می‏آمد. برای احیای هر چه بیشتر مساجد باید کوشید آنها هر چه بیشتر به مساجد صدر اسلام نزدیک شوند و توانایی‏های فراوان خود را به فعلیت برسانند.

هرگز این گمان در ذهنِ تاریکِ دستان سردی که تو را به آتش کشیدند نمی‏گنجید؛
اینکه صفحه‏ای از تاریخ، به نام تو به ثبت خواهد رسید.
و امروز دنیا تو را می‏شناسد.
اهل زمین در تو آرام می‏گیرند و در چشم آسمانیان، چون ستاره‏ای پرنور می‏درخشی.
خانه عشق!
گلدسته‏های تو تجسم زیبای نیایشند؛
پیچک‏های سبزی که عاشقانه به سمت مطلقِ نور رفته‏اند و دستِ نیاز به درگاهِ بی‏نیاز او گشوده‏اند.
خانه امنِ الهی!
چه رازی است در تو که اینگونه به آرامشمان می‏رسانی؟
در خشت خشتِ دیواره‏های تو چیست که عطر بهشت را در مشام جان زنده می‏کنی؟
حق داشت محمّد صلی‏الله‏علیه‏و‏آله اگر خستگی سفر را در تو از جسم و جان می‏زدود.
حق داشت علی علیه‏السلام اگر بودن در تو را بر بهشت خداوند ترجیح می‏داد که به راستی در تو خشنودی پروردگار است و در بهشت، خشنودی آفریده او.
به راستی تو خانه خدایی بر روی زمین؛
آری، خانه دوست.